www tup.ac.th
เตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ   ครบรอบวารสถาปนา   สามทศวรรษจรัสค่า   งามสง่าสถาบัน   สอนศิษย์ให้ซื่อสัตย์   อีกประหยัดและขยัน   สามัคคีร่วมใจกัน   พร้อมมุ่งมั่นมีวินัย   สุภาพและสะอาด   แสนเปรื่องปราดมีน้ำใจ   คุณธรรมน้อมนำไป   ส่งเสริมให้ประพฤติดี   เศรษฐกิจที่พอเพียง   ช่วยหล่อเลี้ยงชีพสุข   ความรู้คู่ความดี   พาชีวีมีสุขเอย  

แบบคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น

แบบคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น
Center for Epidemiologic Studies-Depression Scale (CES-D) ฉบับภาษาไทย

บทนำ
วัยรุ่นเป็นวัยที่มีปัญหาทางจิตเวชสูงขึ้นเมื่อเทียบกับวัยเด็ก ในบรรดาปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวัยรุ่นนั้น ภาวะซึมเศร้า (depression) จัดเป็นปัญหาที่สำคัญ ทั้งนี้เพราะความชุก และอัตราตายที่สูงเมื่อเปรียบเทียบกับปัญหาจิตเวชอื่นๆ ในต่างประเทศมีการศึกษาเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่นเป็นจำนวนมากในระยะ 10 ปีที่ผ่านมา ผลการศึกษาชี้ว่าวัยรุ่นป่วยเป็นโรคซึมเศร้าในอัตราที่ค่อนข้างสูง ความชุกมีตั้งแต่ร้อยละ 8,-30 ขึ้นอยู่กับวิธีการและประชากรที่ศึกษา
CES-D (Center for Epidemiologic Studies-Depression Scale) เป็นเครื่องมือวัดอาการซึมเศร้าประเภท self-report เช่นเดียวกับ CDI เครื่องมือนี้พัฒนาขึ้นมาโดยนักวิจัยแห่ง Center for Epidemiologic Studies ที่ National Institute of Mental Health ประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อวัดอาการซึมเศร้าในผู้ใหญ่โดยเฉพาะในการสำรวจในชุมชน


คุณสมบัติของเครื่องมือ
ศาสตราจารย์แพทย์หญิงอุมาพร ตรังคสมบัติ ได้นำ CES-D มาแปลเป็นภาษาไทย และศึกษาค่าทางสถิติจากการศึกษาในวัยรุ่นไทย พบว่า ความเที่ยงของ CES-D วัดโดย Cronbach’s Coefficient Alpha มีค่าเท่ากับ 0.86 การศึกษาความตรงในการจำแนกพบว่า กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ค่าเฉลี่ย = 25.6 และ 15.4 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน = 808 และ 6.7 ตามลำดับ P ต่ำกว่า 10) นอกจากนี้คะแนน CES-D จะสูงขึ้นตามความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าจาก receiver operating characteristic curve พบว่า คะแนนที่ 22 เป็นจุดตัดที่ใช้คัดกรองภาวะซึมเศร้าได้ดีที่สุด โดยที่คะแนนนี้ CES-D จะมีความไวร้อยละ 72 ความจำเพาะร้อยละ 85 และความแม่นยำร้อยละ 82

วัตถุประสงค์
เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการคัดกรองภาวะซึมเศร้า เพื่อแยกวัยรุ่น (อายุระหว่าง 15-18 ปี) ที่ซึมเศร้า ออกจากวัยรุ่นที่ไม่ซึมเศร้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ

วิธีการใช้

เครื่องมือนี้ประกอบด้วยข้อความ 20 ข้อ ซึ่งเกี่ยวกับอาการซึมเศร้าในระยะเวลา 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา ตัวเลือกเกี่ยวกับความรุนแรง ใช้ได้ในวัยรุ่นอายุ 15-18 ปี ตัวเลือกเกี่ยวกับความรุนแรง หรือความถี่ของอาการซึมเศร้ามี 4 ระดับ คือ
ไม่เลย (คะแนน 0)
บางครั้ง (คะแนน 1)
บ่อยๆ (คะแนน 2)
ตลอดเวลา (คะแนน 3)
คะแนนรวม มีได้ตั้งแต่ 0-60


การให้คะแนนและการแปลผลแบบคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น (CES-D) ฉบับภาษาไทย

ไม่เลย (< 1 วัน) ให้

0 คะแนน

บางครั้ง (1-2 วัน) ให้

1 คะแนน

บ่อย ๆ (3-4 วัน) ให้

2 คะแนน

ตลอดเวลา (5-7 วัน) ให้

3 คะแนน

การแปลผล

เมื่อรวมคะแนนทุกข้อแล้วนำมาเปรียบเทียบกับเกณฑ์ปกติที่กำหนดดังนี้คะแนนรวมสูงกว่า 22 ถือว่าอยู่ในข่ายภาวะซึมเศร้าสมควรได้รับการตรวจวินิจฉัยเพื่อช่วยเหลือต่อไป

การนำไปใช้ประโยชน์
CES-D เป็นเครื่องมือที่ประหยัด ง่ายต่อการใช้ และสามารถวิเคราะห์ผลได้รวดเร็ว จึงควรใช้เป็นเครื่องมือตรวจหาและประกอบการวินิจฉัยภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น และให้การช่วยเหลือต่อไป

ข้อจำกัด

การวินิจฉัยในประเทศไทย มีการศึกษาเฉพาะในวัยรุ่นเพศชายเท่านั้น จึงอาจไม่ครอบคลุมถึงกรณีของวัยรุ่นหญิง

เอกสารอ้างอิง
รองศาสตราจารย์ แพทย์หญิงอุมาพร ตรังคสมบัติ, นพ. วชิระ ลาภบุญทรัพย์ และปิยลัมพร หะวานนท์ การใช้ CES-D ในการคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 2540: 42 (1)

การเผยแพร่
รองศาสตราจารย์ แพทย์หญิงอุมาพร ตรังคสมบัติ, นพ. วชิระ ลาภบุญทรัพย์ และปิยลัมพร หะวานนท์ การใช้ CES-D ในการคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 2540: 42 (1)

บุคคลที่สะดวกในการติดต่อประสานงานในการศึกษาเรื่องนี้
ศาสตราจารย์ แพทย์หญิงอุมาพร ตรังคสมบัติ
หน่วยจิตเวชเด็ก ภาควิชาจิตเวชศาสตร์
คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
กรุงเทพมหานคร 10330
โทรศัพท์ 0-2256-5176
โทรสาร 0-2256-5176

 

 

 


แบบคัดกรองภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น
Center for Epidemiologic Studies-Depression Scale (CES-D) ฉบับภาษาไทย


คำชี้แจง : กรุณาเลือกคำตอบที่ตรงกับตัวท่านมากที่สุดท่านมีความรู้สึกดังต่อไปนี้บ่อยเพียงใดใน 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา ให้ท่านสำรวจตัว ท่านเองและประเมินเหตุการณ์ อาการหรือความคิดเห็นและความรู้สึกของท่านว่าอยู่ในระดับใด และตอบลง ในช่องคำตอบที่เป็นจริงกับตัวท่านมากที่สุด
 

อายุ
ระดับการศึกษา
อาชีพ
เพศ
 
สถานภาพสมรส

  ไม่เลย
(< 1 วัน)
นาน ๆครั้ง
(1-2 วัน)
บ่อย ๆ
(3-4 วัน)
ตลอดเวลาำ
(5-7 วัน)
1. ฉันรู้สึกหงุดหงิดง่าย 
2. ฉันรู้สึกเบื่ออาหาร 
3. ฉันไม่สามารถขจัดความเศร้าออกจากใจได้แม้จะมีคนคอยช่วยเหลือก็ตาม 
4. ฉันรู้สึกว่าตนเองดีพอ ๆ กับคนอื่น 
5. ฉันไม่มีสมาธิ 
6. ฉันรู้สึกหดหู่ 
7. ทุก ๆ สิ่งที่ฉันกระทำจะต้องฝืนใจ 

8. ฉันมีความหวังเกี่ยวกับอนาคต 

9. ฉันรู้สึกว่าชีวิตมีแต่สิ่งล้มเหลว 

10. ฉันรู้สึกหวาดกลัว 

11. ฉันนอนไม่ค่อยหลับ 

12. ฉันมีความสุข 

13. ฉันไม่ค่อยอยากคุยกับใคร 

14. ฉันรู้สึกเหงา 

15. ผู้คนทั่วไปไม่ค่อยเป็นมิตรกับฉัน 

16. ฉันรู้สึกว่าชีวิตนี้สนุกสนาน 

17. ฉันร้องไห้ 

18. ฉันรู้สึกเศร้า 

19. ผู้คนรอบข้างไม่ชอบฉัน 

20. ฉันรู้สึกท้อถอยในชีวิต 

    ที่มา : กรมสุขภาพจิต

Back