ภายในห้องเรียนชั้น ม.4/15 ของโรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ นักเรียนทั้งห้องก็สนิทกันดีมีเพียงแม้วที่ไม่ค่อยพูดกับใครในห้องเลยเพื่อนๆชวนไปไหนก็ไม่ไป ชวนไปรับประทานอาหารด้วยกันก็ไม่ไป ชอบไปทานอาหารลำพัง
ี ดังนั้นเมื่อเวลาทำงานเป็นกลุ่ม เขาไม่สามารถไปหากลุ่มเพื่อทำงานทำงานได้ ทำให้แม้วรู้สึกโดดเดี่ยว เดียวดาย เหมือนอยู่คนเดียวในโลก เขาไม่มีความสุขเลย ในการปรับตัวเข้ากับเพื่อนๆ ทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานและเบื่อโรงเรียนมาก อยู่มาวันหนึ่ง ตั๊ก เพื่อนคนหนึ่งที่พูดมากที่สุดในห้อง ได้เข้ามาคุยกับเขา แต่แม้วไม่ชอบ จึงทำท่าที ไม่สนใจ และเมื่อตั๊กพูดจาเย้าหยอก ทำให้แม้โกรธ และชกที่หน้าอกของตั๊ก 1ครั้ง ทำให้เพื่อนทั้งห้องตกใจ ไม่มีใครกล้าคุยกับแม้วเลย แม้วยิ่งรู้สึกเดียวดายมากขึ้น เขาไม่สบายใจมาก ข่าวนี้เกิดขึ้นทำให้รู้ถึงอาจารย์ที่ปรึกษา คือคุณครูกล้วยหอม คุณครูกล้วยหอมจึงเรียก เด็กชายแม้ว เข้าไปคุยกัน พูดถึงการรู้จักวางตัวในสังคม รู้จักเริ่มต้นโดยการยิ้มและทักทายผู้อื่นก่อน โดยฝึกคำพูดทุกคำก่อนที่แม้วจะพูด และแอบสังเกตแม้วมากขึ้น แต่แม้วก็ได้พยายามพูดคุยกับเพื่อนๆก่อน จนในที่สุด แม้วก็มีเพื่อนมากขึ้นและเพื่อนๆก็ได้รู้ว่า ความจริงแม้วเป็นคนดีและมีน้ำใจมาก
จากการอ่านมนุษยสัมพันธ์เรื่องการยิ้มและทักทายผู้อื่นก่อนตอนที่ 2 สามารถสรุปได้ว่า ........................................................................
...............................................................................................................................................................................................................
(สรุปไม่ควรเกิน 2 บรรทัด) โดยสรุปส่งทางอีเมล์ที่ puangthip_s@tup.ac.th
ที่มา ครู พวงทิพย์ ศิริเจริญ งานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ วันที่ 2 พฤศจิกายน 2550
>> BACK <<
|