อ้อม เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่4/1 พ่อรับราชการเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนมีชื่อแห่งหนึ่ง ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน เธอเป็นลูกคนท ี่2 เธอมีพี่ชายคนหนึ่งเรียนคณะวิศวกรรมอบยู่ที่สถาบันเทคโนโลยีลาดกระบัง เธอเป็นนักเรียนที่ยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอ เพื่อนทุกคนรักเธอ บ้านของเธออยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ 2 กิโลเมตร เมื่อเลิกเรียนเธอจะรีบกลับบ้านเพราะรู้ว่าแม่ของเธอรออยู่ เธอได้กลับบ้านโดยการเดินทุกวัน และเธอจะแวะที่ร้านนมสด ใกล้กับโรงเรียนเพื่อซื้อขนมปังก่อนกลับบ้านเสมอ
เย็นวันนี้ก็เฃ่นเดียวกัน มีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ในร้านอยู่ก่อนแล้ว เพื่อนกลุ่มนั้นเห็นอ้อมจึงได้ตะโกนเรียกอ้อมและชวนให้เธอนั่งกินขนมปังด้วยกัน แต่อ้อมบอกเพื่อนว่าต้องรีบกลับบ้าน เพื่อไปจังหวัดสมุทรปราการกับคุณแม่ เพื่อเยี่ยมคุณป้า และอ้อมไม่ทันระวังตัวในขณะนั้น เธอหันหน้ามาชนกับคนส่งขนมปังอย่างแรง คนส่งขนมปังโกรธ แต่อ้อมจึงรีบกล่าวขอโทษคนส่งขนมปังเห็นว่าอ้อมไม่ได้ตั้งใจ จึงให้อภัยเธอ อ้อมจึงเดินทางกลับบ้าน ระหว่างทางก็พบแอม กำลังแจกลูกอมให้เด็กๆอยู่ อ้อมเห็นจึงรีบเข้าไปทัก และชวนแอมกลับบ้านด้วยกัน เมื่อเดินทางมาเรื่อยๆ ก็ถึงบ้านของแอมก่อน ซึ่งมีแม่ของแอม ยืนคอยแอมอยู่หน้าบ้าน เมื่ออ้อมเห็นแม่ของแอม อ้อมก็รีบยกมือไหว้ และกล่าวคำว่า สวัสดีค่ะและทักทายชวนแม่ของแอมสักครู่ เธอจึงขอตัวกลับบ้านเพียงลำพัง เมื่ออ้อมกลับถึงบ้าน เธอเข้าไปสวัสดีแม่และกอดแม่ทุกวัน
จากการอ่านมนุษยสัมพันธ์เรื่องการยิ้มและทักทายผู้อื่นก่อนตอนที่ 1 สามารถสรุปได้ว่า ........................................................................
...............................................................................................................................................................................................................
(สรุปไม่ควรเกิน 2 บรรทัด) โดยสรุปส่งทางอีเมล์ที่ puangthip_s@tup.ac.th
ที่มา ครู พวงทิพย์ ศิริเจริญ งานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ วันที่ 2 พฤศจิกายน 2550
>> BACK <<
|