นุชนักเรียนชั้นม.3/8 รูปร่างเล็ก ผิวคล้ำ หน้าตาอยู่ในเกณฑ์ดี ร่าเริง พูดจาไพเราะ มีนิสัยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ นุชเป็นลูกคนเดียวและอยู่กับแม่ตามลำพัง   เนื่องจากบิดาของนุชแยกไปมีครอบครัวใหม่ตั้งแต่น้อยอายุได้  2 ขวบ  แม่นุชเป็นคนใจดี ทำงานบริษัทเอกชน และมีเวลาอยู่กับนุชไม่มากนัก แต่นุชเป็นเด็กปรับตัวได้ดี สนิทสนมกับเพื่อนได้ง่ายเพื่อนๆส่วนใหญ่จะรักนุชและเลือกนุชเป็นหัวหน้าห้องติดต่อกันเป็นเวลา 3 ปี

        น้อยหน่าเป็นเด็กรูปร่างหน้าตาดี แต่ดวงตาบอกถึงใจที่ไม่ มีความสุข บ้านน้อยหน่าอยู่ถัดจากบ้านนุชไปอีกซอยหนึ่ง คุณแม่น้อยหน่าทำงานธนาคาร เป็นคนเข้มงวด  น้อยหน่ามักถูกคุณแม่ดุเสมอ บางครั้งถูกทำโทษคุณพ่อ อาชีพรับราชการที่ต้องย้ายบ่อย คุณแม่ของน้อยหน่าได้ย้ายตาม คุณพ่อจะกลับมาเยี่ยมบ้านเดือนละครั้ง  น้อยหน่าเป็นคนเงียบขรึม พูดนัอย น้อยหน่าเป็นนักเรียนโรงเรียนเดียวกับนุช เมื่อน้อยหน่าทำผิดเธอจะเงียบเฉย  ไม่ขอโทษ  ทำให้เพื่อนๆไม่พอใจเธอนัก   เช้าวันหนึ่งเป็นคาบทดลองงานวิทยาศาสตร์เป็นกลุ่ม น้อยหน่าอยู่กลุ่มเดียวกับนุช  น้อยหน่าได้ทำหลอดแก้ว ทดลองหล่นพื้น เธอเงียบเฉย เมื่อคุณครูมาถาม นุชผู้เป็นหัวหน้าบอกว่าพรุ่งนี้เธอจะซื้อมาคืนครู ทำให้เพื่อนๆ ไม่พอใจน้อยหน่ามาก  ไม่มีใครพูดกับน้อยหน่าและคุยกับน้อยหน่าทั้งวัน จนตอนเย็นน้อยหน่ามาบอกกับนุชว่าเธอจะไปซื้อมาคืนครูเอง  เพื่อนๆ บอกกับน้อยหน่าว่า เธอทำถูกแล้ว  นุชบอกว่าฉันจะไปเป็นเพื่อนเธอด้วย  น้อยหน่าบอกว่าขอบคุณ และขอโทษที่ไม่ได้บอกกับครูแต่แรก แต่พรุ่งนี้น้อยหน่าจะไปบอกครูเองว่าน้อยหน่าเป็นผู้ทำหลอดแก้วทดลองหล่นพื้น ทุกคนยิ้มและมองน้อยหน่าอย่างชื่นชม

        จากการอ่านวินัยในตนเองเกี่ยวกับความรับผิดชอบตอนที่ 2 สามารถสรุปได้ว่า .....................................................................................
..................................................................................................................................................................................................................
(สรุปไม่ควรเกิน 2 บรรทัด) โดยสรุปส่งทางอีเมล์ที่ puangthip_s@tup.ac.th

ที่มา    ครู พวงทิพย์ ศิริเจริญ   งานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน     โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ         วันที่  2 พฤศจิกายน 2550

 

>> BACK <<