มีนักเรียนห้องอื่นๆ เข้ามาดูกันอย่างมากมาย เพื่อนนักเรียนจับกลุ่มคุยกันอยู่หน้าห้อง ได้พูดคุยเกี่ยวกับท่าเต้นของกลุ่มนี้ พวกเขาวิพากษ์วิจารณ์กันต่างๆนานา ทั้งติทั้งชม มีทั้งชอบและไม่ชอบ  แต่ความเห็นส่วนใหญ่จะเห็นว่า การฝึกซ้อมพร้อมเพรียงกันดี ท่าเต้นสวยงาม และสร้างสรรค์  แต่มีนักเรียนอีกกลุ่มหนึ่งอยู่ชั้นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/8 ได้สมัครประกวดเต้นเหมือนกัน เข้ามายืนดูกลุ่มนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/5 กำลังฝึกซ้อมด้วยและวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆนานา แต่ส่วนใหญ่จะพูดไปในทางลบ บางคนในกลุ่มก็บอกว่า "ท่าก็เชย คนเต้นก็ไม่เห็นสวยเลย" เมื่อเวลาผ่านไปนักเรียนแต่ละกลุ่มยิ่งซ้อมหนักเพื่อต้องการชนะ สถานการณ์ก็ยิ่งตึงเครียด ในกลุ่มนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/5 ที่ได้รับคำชมเสมอสมาชิกในกลุ่มชอบชมผู้อื่นเช่นเดียวกันและให้กำลังใจกันและกันเสมอ จึงซ้อมกันอย่างยอดเยี่ยม เข้มแข็ง แต่กลุ่มชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/8 ซึ่งชอบวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่นในทางที่ไม่ดี สมาชิกแต่ละคนขาดกำลังใจ ทำให้ในกลุ่มเกิดการแตกแยกกัน เมื่อถึงวันประกวด ผลปรากฎว่า ทีมที่สามัคคีกันได้รับชัยชนะ คือกลุ่มนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/5 ทำให้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/8 รู้สึกผิดที่ได้ตำหนิกลุ่มนี้ไว้มาก และได้เข้ามาพูดคุย พร้อมทั้งชมเชยกลุ่มนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/5 ที่ได้รับชัยชนะด้วย

        จากการอ่านมนุษยสัมพันธ์เกี่ยวกับการชมเชยผู้อื่นตอนที่ 1 สามารถสรุปได้ว่า ........................................................................
...............................................................................................................................................................................................................
(สรุปไม่ควรเกิน 2 บรรทัด) โดยสรุปส่งทางอีเมล์ที่ puangthip_s@tup.ac.th

ที่มา    ครู พวงทิพย์ ศิริเจริญ   งานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน     โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ         วันที่  2 พฤศจิกายน 2550

 

>> BACK <<